| Pavał Płatanionak Sidarovič | |
| Дата нараджэньня | 30 студзеня 1909 |
| Месца нараджэньня |  Каты, Гарбацэвіцкая воласьць,
Бабруйскі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя |
| Дата сьмерці | 7 лістапада 1941 |
| Месца сьмерці |  Бабруйск, 203 ахоўная дывізія,
Тылавы раён групы арміяў "Цэнтар" вэрмахту, Трэці Райх |
| Нацыянальнасьць |  Беларус
|
| Веравызнаньне | праваслаўе |
| Род | Сідаровічы |
| Бацька | Платон Васілёнак Сідаровіч |
| Маці | Алена Хведараўна Пыж |
| Дата шлюбу | 30 чэрвеня 1935 |
| Месца шлюбу |  Сычкава, Сычкаўскі сельсавет,
Бабруйскі раён, БССР |
| Жонка | Ніна Сьцяпанаўна Мяцельская
(1912-1998) |
| Дзеці | Пятро Сідаровіч (1936-2004)
Уладзімер Сідаровіч (1939-1994) |
Павал Платанёнак Сідаровіч (17 (30) студзеня 1909, Каты, Гарбацэвіцкая воласьць, Бабруйскі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя - 7 лістапада 1941 (?), Бабруйск, 203 ахоўная дывізія, Тылавы раён групы арміяў "Цэнтар" вэрмахту, Трэці Райх)
Сям'я[]
Бацька - Платон Васілёнак Сідаровіч (1874-1956), маці - Алена Хведараўна Пыж (1875-?).
30 чэрвеня 1935 у вёсцы Сычкава пабраўся шлюбам з Нінай Сьцяпанаўнай Мяцельскай (1912-1998). Дзеці:
- Пятро Паўлёнак Сідаровіч (1 траўня 1936-5 кастрычніка 2004)
- Уладзімер Паўлёнак Сідаровіч (13 кастрычніка 1939-25 ліпеня 1994)
Рэлігія[]
Ахрышчаны 23 студзеня (5 лютага) 1909 у Панюшкавіцкай праваслаўнай царкве. Хросныя бацькі - жаўнер Павал Міхалёнак Сахон і Хадосься Міхалаўна Вусава, дзявіца, зь Міраціна.
Біяграфія[]
У 1940 удзельнічаў у Савецка-фінскай вайне.
Улетку 1941 паўторна мабілізаваны ў Чырвоную армію, быў узяты ў палон ля вёскі Гарбацэвічы Бабруйскага раёну.
7 лістапада 1941 (?) спалены немцамі падчас зьнішчэньня лягеру ваеннапалонных у Бабруйскай фартэцыі:
"У хуткім часе гітлераўцы вырашылі расправіцца з палоннымі. Свой крывавы план яны прымеркавалі да свята Кастрычніка. Яшчэ задоўга да гэтага дня на гарышча і ў закрытыя памяшканні казармаў былі дастаўлены лёгкія на загаранне рэчывы. Пажар пачаўся, як і прадугледжвалася камендантам лагера, 7 лістапада. Вакол казармаў загадзя было пастаўлена па кулямёту кожнага боку. Таму людзі, якія выбягалі з палаючых памяшканняў, траплялі пад перакрыжаваны агонь, які да таго ж вёўся з блізкай адлегласці. Вельміж многія, дзеля таго каб выратавацца, падалі на зямлю, прытвараліся забітымі. Некаторыя паспелі схавацца ў патаемных месцах казармаў і падвалаў. Узмоцненая ахова лагера не здымалася да 5 гадзін раніцы 9 лістапада. Забітыя, параненыя і тыя людзі, што сцішыліся, каб выжыць, ляжалі ўвесь гэты час пад адкрытым небам. Калі толькі хто-небудзь спрабаваў паварушыцца — раздавалася кулямётная чарга. Фашысты за ўвесь гэты час на тэрыторыю лагера не ўваходзілі. Толькі на досвітку ў ранішняй цішыні прагучала каманда: «Жывым устаць і сабрацца ў адно месца!» Пачалася праца. Ваеннапалонныя складвалі сваіх забітых сяброў на насілкі, тачкі, вазы і вывозілі целы мерцвякоў за крапасны вал, на Бярэзінскі фарштат, дзе іх закопвалі ў равах. Раненых, якія не маглі ўзняцца і працаваць, гітлераўцы дабівалі на месцы.
На тэрыторыі крэпасці, дзе ўтрымлівалася тады 17 тысяч чалавек, толькі за адну ноч ад пажару загінула 1700 ваеннапалонных. (Спраўка дзяржаўнага архіўнага ўпраўлення Германіі. Патсдам, 1990)".[1]
Паводле афіцыйных дакумантаў, выбыў са сьпісу савецкіх жаўнераў у жніўні 1944[2].
Спасылкі[]
Крыніцы[]
- Асабістыя дакуманты
- Успаміны
- НГАБ, ф. 136, в. 52, № 75 - Мэтрычная кніга Панюшкавіцкае праваслаўнае царквы, 1909
Катэгорыя:Асобы па альфабэце Катэгорыя:Сідаровічы Катэгорыя:Нарадзіліся 30 студзеня Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1909 годзе Катэгорыя:Нарадзіліся ў Катах Катэгорыя:Памерлі 7 лістапада Катэгорыя:Памерлі ў 1941 годзе Катэгорыя:Памерлі ў Бабруйску Катэгорыя:Загінулі на вайне Катэгорыя:Ахвяры нацыстоўскага акупацыйнага рэжыму Катэгорыя:Удзельнікі Вялікай Айчыннай вайны 1941-1945 гадоў Катэгорыя:Удзельнікі Савецка-фінскай вайны 1939-1940 гадоў